Εκλογές δεν έχουμε μόνο στην Ελλάδα αλλά μεθαύριο ψηφίζουν και στη Γερμανία, όπου ο Όσκαρ Λαφονταίν(ένας κοντός άντρας με μεγάλη μύτη και πύρινο λόγο) έχει γίνει ο εφιάλτης όχι μόνο του όμορου SPD(σοσιαλδημοκράτες) αλλά και της Μέρκελ. Υπολογίζεται ότι το ποσοστό του κόμματος του Λαφονταίν θα ξεπεράσει το 10%, ενώ οι αναλυτές προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Ο αριστερός ηγέτης μιλάει για κοινωνική δικαιοσύνη, καλεί σε αγώνα κατά των προνομίων και αρνείται τις στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό(Αφγανιστάν). Όμως γι’ αυτά μιλούν σχεδόν όλοι, από την αριστερά ως τη δεξιά. Γιατί λοιπόν ο Λαφονταίν συνεπαίρνει τα πλήθη; Γιατί «αισθάνεται τα πράγματα σαν σεισμογράφος και οι λέξεις του ηλεκτρίζουν» εξηγεί ένα στέλεχος του κόμματός του. Ο Γερμανός ηγέτης ανήκει σ’ εκείνη τη στόφα των πολιτικών –εξαιρέσεις σήμερα- που συνεπαίρνουν και κινητοποιούν τα πλήθη, δημιουργώντας ενθουσιασμό και μετασχηματίζοντας με καταλύτη λέξεις-φωτιά την απελπισία σε ελπίδα. Τι να πουν οι άλλοι, οι τρίτης διαλογής θεατρίνοι, όπως αυτοί που έδωσαν προχθές την παράστασή τους από το βήμα του ΟΗΕ; Ακόμη και οι «παλαιοί των ημερών», όπως ο Μουαμάρ Καντάφι, ασόβαρο πλέον μνημείο ενός επαναστατικού παρελθόντος που εκθέτει τη σκηνή και την έκκεντρη ιδιοσυγκρασία του από χώρα σε χώρα, τώρα ψεύδονται ακόμα κι όταν λένε την αλήθεια. Ναι, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι ένα «Συμβούλιο του Τρόμου», ναι, «οι αποικιοκράτες πρέπει να αποζημιώσουν με 7,8 τρισεκατομμύρια δολάρια τις χώρες της Αφρικής για τα χρόνια της αποικιοκρατίας». Αλλά ποιος ακούει τον Καντάφι, ιδίως όταν προτείνει την ένωση Παλαιστίνης και Ισραήλ σε μία νέα χώρα με το όνομα «Ισρατίνη»; Ο τόνος και η κάμερα πέφτουν πάνω στην καραμπογιά και στον εκκεντρισμό. Αντίθετα, όταν ο Σαρκοζί ζητάει μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ότι «οι αναπτυγμένες χώρες δεν μπορούν να κυβερνούν μόνες τους την ανθρωπότητα» καθώς πρέπει να απαντηθεί η πρόκληση μιας «νέας παγκόσμιας διακυβέρνησης», τότε όλοι ακούνε. Γιατί οι προτάσεις αυτές είναι στρογγυλεμένες, είναι εντός του ανεκτού, εξισορροπιστικού πλαισίου, που στοχεύει στον έλεγχο της ανθρωπότητας με τους όρους της καθεστηκυίας πλανητικής τάξης. Αυτής, η οποία(G20) στις 2 Απριλίου στο Λονδίνο αποφάσισε να θέσει σε καθεστώς πειθαρχίας το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και η οποία τώρα -στη Νέα Υόρκη και στο Πίτσμπουργκ- αποφασίζει να επιβάλλει κυρώσεις στο Ιράν (κατά το ανάλογο του Ιράκ), προετοιμάζοντας τον επόμενο πόλεμο. Αφού ως γνωστό κάθε μεγάλη ύφεση χρειάζεται έναν μεγάλο πόλεμο. Κατά τα άλλα, στη σύνοδο του G20 δεν πρόκειται να συζητηθεί το πρόβλημα με το ισχυρό και ακριβό ευρώ (1,48 δολάρια), που οδηγεί την Ευρώπη στην ανεργία και χώρες όπως η Ελλάδα στη χρεοκοπία, αφού ο ανταγωνισμός στον τουρισμό και τις εξαγωγές είναι υπέρ των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Κανείς δεν γνωρίζει γιατί ο Τρισέ (ο οποίος ως γνωστόν αύξανε τα επιτόκια υποτιμώντας την κρίση) επιμένει σ’ αυτόν τον μονεταριστικό σαδομαζοχισμό. Σε κάθε περίπτωση, οι διπλά και πολλαπλά χαμένοι όλων αυτών είναι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι χρειάζονται μία δράση σε διεθνή και παγκόσμιο επίπεδο και ηγέτες σαν τον Λαφονταίν.
Εφήμερα
Δεν θέλουν να γίνουν πειραματόζωα! Το 65% των Γάλλων δεν δέχονται να εμβολιαστούν για τον ιό της γρίπης Α καθώς δεν εμπιστεύονται τα εμβόλια. Ο ίδιος προβληματισμός υπάρχει και στην Ελλάδα. Μάλιστα, η απόφαση για την υπογραφή «δήλωσης συναίνεσης» εκ μέρους των εμβολιαζόμενων ενισχύει το φόβο για πιθανές παρενέργειες. Αλήθεια, γιατί για κανένα άλλο εμβόλιο δεν είχαμε ποτέ την προσφυγή σε ανάλογη «δήλωση συναίνεσης»;
Ο Ομπάμα πήρε πίσω την «αντιπυραυλική ασπίδα» του Μπους στην Ευρώπη και ως αντάλλαγμα ο Πούτιν δια του Μεντβέντεφ συμφώνησε για την επιβολή κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Και τούτο την ώρα που ο πρόεδρος του τελευταίου Αχμαντινεζάντ ζητούσε διάλογο για τα πυρηνικά. Αλλά στην αίθουσα της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών δεν υπήρχε κανείς να τον ακούσει! Πέραν τούτων, αποδεικνύεται ότι η ακύρωση από τον Ομπάμα του σχεδίου για την «αντιπυραυλική ασπίδα» δεν έγινε λόγω μετριοπάθειας και καλής θέλησης, όπως πανηγύρισαν πολλοί αφελείς «ομπαμικοί», αλλά εντάσσονταν στο διπλωματικό παζάρι ΗΠΑ-Ρωσίας ώστε να απομονωθεί πλήρως το Ιράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου